stephan vanfleteren
belgische fotograaf, schrijver en docent fotografie
°1969
25 / 02 / 2025
- aanvankelijk vooral gekend als portretfotograaf, overwegend werkend in zwart-wit én zwerend bij de traditionele techniek (analoge opnames, doka)
- heeft ook meerdere projecten gerealiseerd in kleur zoals bijvoorbeeld in façades & vitrines. Fotografeert trouwens al een tijd digitaal, terwijl hij toch trouw blijft aan zijn traditionele approach, wars van elke hippe trend
- de sfeer die uit zijn foto's spreekt wordt door vakcollega's omschreven als 'karaktervol, kwetsbaar, eerlijk, doorleefd'...
- een afgewerkt project wordt doorgaans aan het publiek voorgesteld via een expo + boekpublicatie (met een overzicht van de foto's én een diepgaande persoonlijke bespreking)
- weet, door de laagdrempeligheid van zijn werk, een breed publiek te bereiken
Hierbij een greep uit Vanfleterens divers fotografisch werk aan de hand van een 6-tal projecten. Ik heb ze verwerkt in fotoalbums (klik daarbij telkens op de eerste foto en daarna op het pijltje rechts op de pagina...), behalve het project Atlantic wall, waar ik opteerde voor een diavoorstelling (die automatisch start).
Voor een volledig overzicht verwijs ik graag naar zijn website: www.stephanvanfleteren.com
1. artists
de voorbije jaren poseerden heel wat bv's voor zijn lens;
sommigen zocht hij op eigen initiatief op,
anderen vroegen expliciet om door hem vereeuwigd te worden
zie ook 1e video (onderaan deze pagina)
waarin deze personen worden voorgesteld in het fotoboek bij het project Artists
2. fishermen
het vissermilieu met die typische koppen,
gegroefd en getekend door het harde labeur op zee;
hij ging in gesprek met twee van hen, Jef en Charles,
en maakte er een aangrijpende documentaire over
zie 2e video (onderaan deze pagina)
3. theofiel
wordt al eens de fotograaf van de rimpel genoemd,
een epitheton dat hem treffend typeert
wanneer men oog in oog staat met zijn indringende portretten
4. façades en vitrines
Foto's van oude gevels confronteren de kijker met de gruwelijke realiteit van verval. Wie aandachtiger kijkt, beseft dat de fotograaf hier wil getuigen over de teloorgang van de middenstand in onze steden.
Het vastleggen van het heden verwijst hier nadrukkelijk naar het verleden, naar de tijd toen het achter die gevels nog bruiste van het leven. En al komt er geen enkele mens in beeld, toch heeft het in essentie nooit zóveel over mensen gegaan. Over de straten waarlangs hij voorbijrijdt in het centrum van onze Vlaamse steden zegt hij: 'Het is pijnlijk, het is alsof je langs een kerkhof passeert'.
een aanrader:
in de reeks Interviews met hedendaagse kunstenaars gaat Hilde Vancanneyt in gesprek
met Stephan Vanfleteren
5. ATLANTIC WALL
6. corona walks
licht en schaduw - onscherpe beelden van momentopnamen, zomaar ergens vastgelegd waar hij toevallig passeert - intiem en tegelijk onwezenlijk - de fotograaf helemaal alleen tegenover zijn onderwerp dat pas betekenis krijgt omdat en zodra het door hem werd opgemerkt