edvard munch
Noorse kunstschilder
12/12/1863 - 23/01/1944
15 / 06 / 2023
- Edvard Munch begint te schilderen op de leeftijd van 17 jaar
vanaf zijn 18e geniet hij een artistieke opleiding aan de academie van Christiania (Oslo) - is daarna niet alleen actief in de schilderkunst, maar vervaardigt ook etsen, litho's, houtsneden...
- zijn schilderijen zijn vaak eenvoudig van uitvoering, maar in zijn grafisch werk, waaronder vele portretten, zijn vaak te fijnste nuances te onderscheiden
- in 1937 worden zijn artistieke creaties door de Nazi's als 'entartete Kunst' bestempeld; een deel van zijn werken worden op die grond in Duisland in beslag genomen
- wordt reeds in zijn jeugd geconfronteerd met ziekte en dood (moeder, zus); het bezorgt hem een permanente angst voor het verlies van zijn naasten
- schildert niet zozeer wat hij 'ziet', maar eerder de innerlijke beleving van wat hij zag, een stemming die er vaak een is van geestelijke onrust
- aanvankelijk duidelijke invloeden van (post-)impressionisme en symbolisme; evolueert geleidelijk naar een meer expres-sionistische stijl en uitdrukking
zelfportret - 1895
vertwijfeling
1892
de schreeuw
1893
melancholie
1891
doodstrijd
1915
lenteavond in de Carl Johannstraat
1891
het zieke kind
1886
aan de piano
vier generaties
1902
nacht in saint cloud
1890
vrouw aan het venster
1892
Munch werkt niet alleen met olieverf en penseel maar maakt ook tekeningen, aquarellen, litho's...
fotoalbum: klik op de eerste afbeelding en schrol van links naar rechts ...
arbeiders
op weg naar huis
mannen aan het strand
amor en psyche
aan de rand van het bos
vrouw aan de balustrade
in de herberg
oog in oog
de storm
meisje
1885
schildert vaak hetzelfde onderwerp...
meisjes op de brug
of nog...
pastel
1893
(vroegste versie)
de schreeuw
olieverf, tempera en pastel
1893
litho
1895
enkele afdrukken werden door de kunstenaar ingekleurd
De schreeuw,..
psychisch zelfportret van de kunstenaar, gebaseerd op een traumatische ervaring:
op een avond wandelt Munch met enkele vrienden terug naar de stad Oslo. Ze komen aan aan een brug. Terwijl zijn vrienden doorlopen, blijft Munch staan, aangegrepen door het landschap en de lucht met de ondergaande zon.... Hij hoort en voelt het landschap rondom hem schreeuwen, krijgt een machteloos gevoel.
De gebeurtenis maakt zoveel indruk op hem dat hij ze nadien meerdere keren zal vastleggen op doek...
from my rotting body, flowers shall grow and I am in them, and that is eternity
nature is not only all that is visible to the eye.. it also includes the inner pictures of the soul
my fear of life is necessary to me, as is my illness. Without anxiety and illness, I am a ship without a rudder. My art is grounded in reflections over being different from others. My sufferings are part of my self and my art. They are indistinguistable from me, and their destruction would destroy my art. I want to keep those sufferings
ik kan niet zonder vrees voor het leven, het is niet anders met mijn ziekte. Zonder angst en ziekte ben ik als een schip zonder roer. Mijn kunst is geaard in bespiegelingen over mijn anders zijn van de anderen. Mijn lijden maakt deel uit van mezelf en mijn kunst. Ze zijn er niet van te onderscheiden, en door ze te vernietigen zou mijn kunst mee vernietigd zijn. Ik wens nadrukkelijk al dat lijden te behouden